Zelf kom ik sinds 2004 naar Kesteren om er de handen uit de mouwen te steken: fysieke inspanning en buitenlucht als remedie tegen het doordeweekse kantoorbestaan. In 2017 ontstond het plan om van de boerderij een meergeneratie-erf te maken en heb ik met mijn gezin Utrecht verruild voor het Betuwse platteland.
Onze vaste kampeerders hoeven zich overigens geen zorgen te maken: ik ga het zeker niet 'helemaal anders doen'. Zeventien jaar geleden raakte ik in de ban van deze plek met haar woeste heggen, houtrillen, oude bomen en bloemrijk grasland. Waar zoveel leeft, waant niet alleen de kampeerder, maar ook de beheerder zich 'te gast in de natuur'.
Erik Goosmann