Ooit rolde er een oude schaftwagen het erf op als speelhuisje voor de kinderen. Jaren werd er vrolijk op los getimmerd en geschilderd, waardoor deze ooit zo serieuze schaftwagen, waar ooit nukkige bouwlieden slappe koffie en dikke boterhammen aten, zich nu in de wonderlijkste kleuren tooide. Maar toen de kinderen opgroeiden en de wereld in trokken, bleef de wagen achter.
Toen het weidje waarop de schaftwagen stond een kampeerveldje werd, mocht ze blijven. Want soms scheen de zon niet en regende het op Den Ouden Dam. En op die druilerige dagen verlangden zelfs de meest geharde fietskampeerders wel eens naar een droog onderkomen. En zo verstreken er weer 10 jaren.
Ondertussen werd de Schaftwagen oud. En, om eerlijk te zijn, er werd niet meer zo goed voor haar gezorgd. Want ook de campingbaas was oud geworden.
Toen er een jonge baas kwam, droomde hij er van de oude wagen nieuw leven in te blazen. 'Dat is ze niet meer waard', zei de Oude Baas. 'Maar ik doe het toch...', dacht de Jonge Baas, want Schaftwagens zijn dromen op wielen.
En zo, in een verloren winter, toen er eventjes geen fietsers en geen wandelaars waren op Den Ouden Dam, zag hij zijn kans schoon. Die winter werd er gezaagd en getimmerd, geschuurd en geschilderd. Toen het kampeerterrein op 1 maart 2023 haar deuren weer opende, was de Schaftwagen een heuze Trekkershut geworden!